Na een heerlijke week op Cape Cod was het tijd om door te reizen richting Boston. Onderweg maakten we eerst een stop aan een prachtig rotsstrand, waar Elian even lekker kon rennen en spelen.
Daarna maakten we nog een tweede stop in Plymouth, Massachusetts. Deze plek is beroemd in heel Amerika omdat hier in 1620 de beroemde kolonisten landden op het schip de Mayflower. Dit waren Puriteinen, die om hun geloof in Engeland vervolgd werden en daarom eerst naar Nederland vluchtten (naar Leiden), om vervolgens toestemming te krijgen een nieuwe kolonie te stichtten in wat later Amerika zou worden. Ze landden eerst op Cape Cod, daarna in Plymouth (wat overigens een andere plek was dan gepland, het doel was nl. de Hudson baai die dus nog wel wat zuidelijker ligt).
In Plymouth ligt tegenwoordig een replica van de Mayflower en daar zijn we gaan kijken. Het eerste wat opvalt is hoe ontzettend klein dat schip is. Daar zou ik niet graag de Atlantische Oceaan mee zijn overgestoken met zoveel mensen aan boord; geen wonder dat er zoveel zeeziek werden onderweg. Er waren verschillende mensen in min of meer originele kleding uit die tijd aan boord die interessante wetenswaardigheidjes konden vertellen. Elian had net op school geleerd over de kolonisten en de Mayflower, dus die vond het erg leuk om het in het echt te zien.
In Plymouth ligt ook een beroemde rots, waar volgens de legende de eerste kolonisten daadwerkelijk voet aan wal zetten. De historische correctheid van dat ding wordt ernstig in twijfel getrokken, maar ach. Hebben we toch maar weer gezien!
Daarna reden we door naar Boston, waar we een hotel hadden gereserveerd buiten het centrum. Wijze tip: boek geen hotel wat tussen twee grote ziekenhuizen in ligt – de ambulances reden 24/7 aan en af met sirenes aan! We zijn meteen nog even de stad in gegaan en hebben heerlijk avondeten gescoord bij Quincy Market. Dat is een grote hal met allerlei voedselkraampjes waar je van alles en nog wat kunt kopen: clam chowder (gebonden kokkelsoep), pizza, bbq, Indiaan, sushi, you name it.
Elian mocht een megakoekje uitzoeken – kind helemaal in de hemel natuurlijk. Rogier ging voor Indiaas en ik kocht St. Jacobsschelpen met spek eromheen. Yummy!
Daarna hebben we nog wat rondgelopen, vooral om ook plannen te maken voor de dag erna. Het was al donker aan het worden, dus echt veel konden we niet meer doen. Maar we zijn nog wel naar een IMAX theater geweest om een hele stoere film te kijken over ‘great white sharks’ – in 3D. Prachtig!
Nog even een zijstapje: voor Europeanen klinken alle Amerikanen hetzelfde, maar uiteraard zijn er ook binnen de VS veel verschillen in accenten. New Yorks klinkt bijvoorbeeld heel anders dan Texaans. Ook in Boston hebben ze een eigen accent. Wicked is een bekend stopwoord hier, wat overigens bijvoeglijk gebruikt wordt en niet als zelfstandig naamwoord (‘wicked good’ en dus niet ‘wicked’). Maar ze spreken de ‘r’ ook amper uit, dat wordt meer een ‘h’. “Parked’ wordt dan bv ‘pahked’. Op dit grappige bordje kun je je Bostoniaans eens oefenen 
De dag erna zijn Rogier en Elian samen naar het Museum of Science geweest, terwijl ik de Freedom Trail heb gelopen. Dat museum is (ik heb dit uiteraard van Rogier) is echt een aanrader als je kids hebt die in wetenschap geïnteresseerd zijn. Elians favoriete onderdelen waren een echt dino skelet (een triceratops), maar vooral het planetarium. Zoals ik ook al schreef toen ik het hem in Washington DC in het Air and Space Museum was, is hij mega geboeid door sterren, planeten en alles wat daarbij hoort. Ze hebben ook demonstraties gehad over hoe bliksem ontstaat begreep ik en nog veel meer.
Ondertussen genoot ik van het prachtige weer en liep de Freedom Trail, een wandelroute vanaf het centrum van Boston langs de belangrijkste historische bezienswaardigheden. En dat zijn er nogal wat, want Boston heeft een rijke geschiedenis, vooral als startplaats van de Amerikaanse Revolutie. Ik realiseer me dat er echter maar weinig zijn die dat allemaal interessant vinden, dus ik zal jullie even de highlights geven in foto’s
Langs de trail liggen meerdere begraafplaatsen, waar beroemde Bostonians begraven liggen (Samuel Adams, Paul Revere, etc.). Daar zitten voor Amerikaanse begrippen echt oude graven tussen uit de 17e eeuw, met allerlei interessante symboliek.
Iets minder oud, maar historisch boeiend is de Green Tavern, waar volgens de overlevering de Amerikaanse Revolutie tegen de Britten werd geplot door de leiders: de beroemde Boston Tea Party met alle gevolgen erna.
Erg boeiend vond ik het originele huis van Paul Revere, een van de leiders van de Revolutie, wat nog steeds bestaat. Het wordt nu langzaam bij beetje weer opgeknapt en in min of meer originele staat hersteld. Dat valt niet mee, aangezien het midden in een woonwijk zit (de Italiaanse wijk). Ik heb ook een rondleiding gedaan door het huis en daar hebben ze met beperkte middelen toch een goed beeld weten te geven van het dagelijks leven in die tijd (Revere was overigens een bekende zilversmid). Revere wordt bijna vereerd in Boston, omdat hij op een inmiddels legendarische nachtelijke tocht de revolutionairen wist te melden dat de Britse legers in aantocht waren, waardoor die ‘warm’ onthaald werden.
Zeker ook de moeite waard is een bezoek aan de USS Constitution, een beroemd Amerikaans schip wat voor het eerst in gebruik was in 1797. Dit schip heeft de bijnaam ‘Old Ironsides’ omdat het door de zeer dikke constructie bijna niet kapot te krijgen bleek met vijandige kanonschoten. Een beroemde dichter heeft ooit nog een heel gedicht aan haar gewijd…
Het wordt nu gerestaureerd, dus echt mooi is het nu niet om te zien, maar over twee jaar als de werkzaamheden klaar zijn ga ik zeker nog eens kijken. Het museum wat erbij hoort is ook de moeite waard en biedt vooral veel leuke onderdelen voor kinderen.
De Freedom Trail eindigt bij de USS Constitution, dus vanaf daar heb ik een watertaxi terug gepakt naar de haven van Boston. Dat gaf mooie kijkjes op de Boston skyline!
En daarmee zat ons bezoek aan Boston en onze vakantie erop. Elian moest dinsdags weer naar school, dus we wilden maandags (Labor Day) op tijd gaan rijden, zodat we de tijd hadden om even rustig bij te komen, was te doen, etc. Maar we kijken terig op een heerlijke vakantie met de perfecte mix van ontspannen, niks doen, en dingen ondernemen!